Biskup Jan Kopiec otrzymał nagrodę „Amicus Universitatis”, przyznawaną przez Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół UPJPII najwybitniejszym osobowościom związanym z uczelnią – Przyjaciołom Uniwersytetu. Nagroda ta stanowi symbol głębokiego uznania dla osoby, która z oddaniem wspiera instytucję, jaką jest uniwersytet. Uroczystość wręczenia odbyła się 18 czerwca 2025 r. w Auli Biblioteki Głownej Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie przy ul. Bobrzyńskiego 10.

Laudację wygłosiła prezes stowarzyszenia dr hab. Klaudia Cymanow-Sosin, prof. UPJPII wyrażając w niej wdzięczność, szacunek i uznanie dla wieloletniego wkładu bp. Jana Kopca w rozwój uczelni oraz duchowe i intelektualne wsparcie wspólnoty akademickiej. Słowa prezes stowarzyszenia podkreśliły, że bp Kopiec nie był jedynie sojusznikiem w chwilach oficjalnych, ale prawdziwym przyjacielem uczelni, który „z oddaniem i mądrością wspierał budowę struktur Uniwersytetu, inspirując nas do podejmowania ambitnych wyzwań oraz umacniając tożsamość akademicką i duchową naszej wspólnoty”. Nie chodziło tylko o wsparcie instytucjonalne, ale o postawę – dyskretną, wierną i pełną ciepła. Klaudia Cymanow-Sosin zaznaczyła: „Przyjaźń nie domaga się pierwszeństwa, wiemy bowiem, że zasługi Nagrodzonego zostały dostrzeżone już przed laty przez Senat Uniwersytetu, kiedy został uhonorowany tytułem doktora honoris causa”.

W laudacji mocno wybrzmiało również duchowe dziedzictwo, z jakim Biskup Kopiec się utożsamia, to tradycja patronów uniwersytetu: św. Jana z Kęt, św. Królowej Jadwigi i św. Jana Pawła II. Zacytowane zostały słowa papieża Polaka, by oddać istotę działalności biskupa: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”. Biskup Kopiec został również nazwany „wybitnym znawcą historii”, który dzięki swej głębokiej wiedzy i świadomości dziedzictwa potrafi spojrzeć w przyszłość z mądrością i nadzieją. W tym kontekście Klaudia Cymanow-Sosin podkreśliła słowa G.K. Chestertona: „Ludzie nieznający przeszłości, mylą się co do przyszłości”, wskazując, że Biskup Kopiec – jako ten, który zna przeszłość – potrafi odczytywać znaki czasu i inspirować do odpowiedzialnego działania.

Laudacja była jednocześnie wyrazem osobistej wdzięczności za życzliwość, rozmowy, chrześcijański optymizm i obecność. Zakończyła się zaproszeniem do przyjęcia statuetki – symbolicznego znaku trwałej więzi przyjaźni między Biskupem a Uniwersytetem.

Bp Jan Kopiec, dziękując za uhonorowanie nagrodą, podzielił się osobistą i pełną emocji refleksją na temat swojego związku z Krakowem oraz znaczenia historii, kultury i wiary dla tożsamości narodowej i osobistej. Jego słowa były zarówno świadectwem głębokiego szacunku dla tego miasta, jak i wyrazem wdzięczności za lata współpracy z krakowskimi instytucjami naukowymi, szczególnie z Uniwersytetem Papieskim. Podkreślił, że znajomość przeszłości i ludzi, którzy ją tworzyli, pozwala nam dziś lepiej rozumieć teraźniejszość i wyciągać z niej wnioski.

Kraków – jak sam przyznał – od dzieciństwa jawił mu się niemal jak „ziemia święta”, będąca „u kolebki naszej państwowości, ale też i naszej kultury i naszej wiary”. Pierwsza wizyta w tym mieście w 1957 roku, kiedy miał zaledwie 10 lat, pozostawiła w nim niezatarte wrażenie. „Kraków wywołał we mnie wtedy falę niezwykle podniosłego nastroju” – wspominał z wyraźnym wzruszeniem, szczególnie zapamiętując atmosferę wawelskiej katedry i krakowskich kościołów. Z wdzięcznością mówił o swojej obecności i aktywności naukowej w Krakowie: uczestnictwie w konferencjach, wygłaszaniu referatów, pisaniu recenzji czy promowaniu prac doktorskich i habilitacyjnych.

W końcowej części wystąpienia bp J. Kopiec odniósł się do otrzymanej nagrody, która – jak sam powiedział – jest dla niego ważnym podsumowaniem życiowej drogi. I jest bardzo potrzebna, „żeby pamiętać, że wiele wyborów w życiu dokonałem bardzo, bardzo słusznie”. Z wdzięcznością wspominał wszystkie momenty – te oficjalne i te przyjacielskie – związane z Krakowem, zapewniając: „to płynie z serca”. Najdobitniejszym dowodem umiłowania zarówno historii, jak i duchowych oraz akademickich związków z Krakowem było zapewnienie, że gdy tylko zdrowie i siły pozwolą, Biskup z radością będzie przyjeżdżał do Krakowa i na Uniwersytet Papieski.

Laudacja na cześć Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Jana Mariana Kopca, Doctora honoris causa Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, Laureata nagrody „Amicus Universitatis” za 2024 rok przyznawanego przez Kapitułę Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół UPJPII

Jego Ekscelencjo, Jego Magnificencjo, Szanowni Państwo,

„Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością”. Słowa naszego Patrona Jana Pawła II oddają najpełniej ducha przyjaźni i wsparcia. Z ogromną radością i głęboką wdzięcznością pragniemy dziś uhonorować Księdza Biskupa Jana Kopca, przyznając Mu Nagrodę „Przyjaciela Uniwersytetu” Jana Pawła II w Krakowie. Jego nieocenione wsparcie i przyjaźń stanowiły wielokrotnie fundament w tworzeniu i rozwoju naszej uczelni, zarówno na polu intelektualnym, jak i organizacyjnym. Przyjaźń nie domaga się pierwszeństwa – wiemy bowiem, że zasługi Nagrodzonego zostały dostrzeżone już przed laty przez Senat Uniwersytetu, kiedy został uhonorowany tytułem Doktora honoris causa.

Ksiądz Biskup Jan Kopiec to człowiek wielkiego serca i umysłu, który z oddaniem i mądrością wspierał budowę struktur Uniwersytetu, inspirując nas do podejmowania ambitnych wyzwań oraz umacniając tożsamość akademicką i duchową naszej wspólnoty. Zaangażowanie i troska o rozwój naszej Alma Mater są świadectwem głębokiego przywiązania do wartości, które przyświecały wielkim i świętym patronom naszej uczelni: św. Janowi z Kent, św. Królowej Jadwidze i św. Janowi Pawłowi II Wielkiemu. To w słowach Papieża Polaka odnajdujemy przesłanie, które oddaje ducha działalności Księdza Biskupa: „Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym dzieli się z innymi”.

Dziękujemy Księdzu Biskupowi za tę niezwykłą postawę przyjaźni i nieustające wsparcie, a także – czego jako przedstawiciel SAIP mogłam doświadczyć w ostatnim czasie, ale liczne grono profesorów od dawna – ciepło i życzliwość w rozmowie oraz poczucie chrześcijańskiego optymizmu na co dzień. Oby ta nagroda była odczytana jako wyraz naszej wdzięczności i uznania za służbę na rzecz nauki, Kościoła i całej społeczności akademickiej.

Jak pisał K. Chesterton: „Ludzie nieznający przeszłości, mylą się co do przyszłości”. Ksiądz Biskup Jan Kopiec jako wybitny znawca historii, zna przeszłość, tradycję i dziedzictwo. Jego obecne działania i postawa są dowodem tego, że nie myli się co do przyszłości – przyszłości, która „zaczyna się dziś”, tutaj, w miejscu gdzie powstaje Kampus Uniwersytecki i gdzie za chwilę rzesze studentów zasiądą w salach wykładowych. Niemała zasługa w naszych laureatów, Jego Eminencji Księdza Kardynała Stanisława Dziwisza, który rok temu odebrał tę statuetkę, jak i Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Jana Kopca, którego z serca proszę o przyjęcie symbolu upamiętniającego więzi przyjaźni z Uniwersytetem. [PDF]

dr hab. Klaudia Cymanow-Sosin, prof. UPJPII